Een koude bevalling...

Was het gisteren rond middennacht nog -3 graden, vanaf dat moment is de temperatuur alleen nog maar gaan stijgen. Sinds gisteravond is de temperatuur opgelopen tot ongeveer 5 graden tot het moment van het schrijven van deze blog…

Dat was rond ditzelfde tijdstip 23 jaar geleden wel anders, de nacht van 28 op 29 december 1995 is de boeken ingegaan met -18 graden als de koudste nacht van 1995, maar niet alleen daarom was dit een bijzondere nacht.

Het was de 28e namelijk precies de uitgerekende datum van onze zwangerschap van ons eerste kind. Precies op de valreep van de uitgerekende datum kondigde onze jongedame zich aan met het breken van de vliezen, het zou nog 8 uur duren voor ze het levenslicht zag, maar de eerste voortekenen waren er, en niet alleen door het vruchtwater. Bianca werd meteen flink misselijk, en of ze mijn grap over haar kookkunsten die avond kon waarderen weet ik eigenlijk niet meer, maar ik had wel erg met haar te doen.

Praktisch zoals we waren hebben we nog maar even de was weggewerkt, de vaatwasser aangezet, en voor de rest heb ik trouw alle tijden en de duur van de weeën bijgehouden. Verder had de nacht, buiten de zorg voor Bianca, niet veel te bieden. Internet hadden we nog niet maar van “call tv” heb ik werkelijk alles die nacht meegekregen, totdat onze dochter Femke soepeltjes en heel tevreden ter wereld kwam om 05.30 op die bewuste 29 december…

Inmiddels zijn we 23 jaar, 120 cm en een paar kilo verder, kan ze goed voor zichzelf zorgen, is ze mooi, representatief, verzorgd, hard to get :-), welbespraakt, behulpzaam, harde werker, sociaal, sportief, lief, kattenkopje ;-), bescheiden, ongeduldig, controlfreak, organisatorisch, mag ze autorijden, heeft ze 3 zwemdiploma’s, tevreden, ontevreden, meelevend, zichzelf, en bovenal mijn fantastische dochter :-)

Vanavond wordt Femke haar verjaardag natuurlijk gevierd, traditiegetrouw natuurlijk ook met eten. Gelukkig is het vandaag een stuk minder koud en het eten zal Bianca vandaag vast beter vallen dan 23 jaar geleden ;-)


Femke, Van harte gefeliciteerd! X

Goed weekend, groetjes Jacques!





Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Reünie Burgerschool Dokkum

Afbeelding
Dan loop je na ongeveer 40 jaar weer ineens over de prachtige bolwerken van Dokkum, weliswaar zonder hond in tegenstelling tot 40 jaar geleden, want toen was dit de plek waar wij een paar keer per dag onze Duitse Staander Sacha uitlieten. De omgeving was eigenlijk onveranderd, nog steeds lagen er prachtige boten afgemeerd bij de Woudpoortbrug en de uitstraling van de huizen aan het bolwerk waren nog hetzelfde, en naar wat later bleek, sommige bewoners van toen wonen er ook nog steeds. Terwijl ik daar namelijk mijn wandelingetje deed, werd ik vanachter het raam herkend door een oud klasgenoot van de lagere school die op bezoek was in haar ouderlijk huis. Echt grappig dat ze mij zo snel herkend had... De reden dat ik hier liep was, dat ik mooi op tijd in Dokkum was aangekomen omdat we na 15 jaar weer een reünie hadden van de 6e klas van de burgerschool. Hoewel Dokkum ongeveer 200km verder is, kon ik deze dag efficiënt combineren met relatiebeheer op Ameland, hoe vervelend ;-)  I
Meer lezen

Suikerbieten met LUV bij Waldolala...

Afbeelding
Afgelopen week reed ik over de A7 in de buurt van mijn geboortegrond, toen het mij ineens opviel dat ik al weer heel wat vrachtwagens met suikerbieten had ingehaald. Eigenlijk was het mij ook al eerder opgevallen dat er langs diverse weilanden weer enorme bergen suikerbieten lagen te wachten om te worden opgehaald door de enorme vrachtwagens die ze in dit gebied altijd naar de suikerunie in Hoogkerk brengen om verwerkt te worden tot suiker. De eerste 6 jaar van mijn leven woonde ik in de stad Groningen en als ik mijn moeder mocht geloven was de stank tijdens de bietencampagne niet te harden. Als de wind dan ook nog eens verkeerd stond was het niet eens mogelijk om de was op ons balkonnetje aan de tuinbouwstraat buiten te hangen. Ik kan mij helemaal niets van die lucht herinneren, maar als ik nu nog weleens langs de suikerunie rij en zie met hoeveel kracht de rook uit de schoorstenen geperst wordt kan ik mij er wel iets bij voorstellen. Even googelen leert mij inmiddels dat er wel
Meer lezen

Heb jij toevallig een geheime zender?

Afbeelding
Mijn vader moest vroeger voor zijn werk als inkoper van een textielgroothandel altijd twee keer per jaar een week naar Zuid Duitsland om daar samen met een aantal collega's van andere bevriende groothandels inkopen te doen. Mijn moeder maakte het in die week altijd extra gezellig om het gemis te compenseren. Zo gingen we altijd samen fonduen en als grap pakte mijn moeder altijd de 4 punten van het tafellaken om de vaat in de vuilnisemmer te deponeren om vervolgens toch samen maar de afwas te doen. Als mijn vader na een week dan weer thuis kwam, was het natuurlijk altijd weer een verrassing wat voor cadeautje hij voor mij had meegenomen… Eén keer had hij een transistorradio voor mij meegenomen die zowel op stroom als met een batterij werkte en waar naast de enorme telescopische antenne ook nog een oortje werd meegeleverd. Ik kan mij nog herinneren dat mijn vader mij hiermee verraste terwijl ik al op bed lag… Ik ben toen met het oortje in mijn oor met de geluiden van toen nog Hi
Meer lezen