Blog Jacques Jullens

Sinterklaas is weer in het land en allemaal zijn we op wat voor manier dan ook druk met de aanvang van de donkerste en misschien wel de meest gezellige maand van het jaar. Ik heb het dan niet over de kerststress met de verdeling van waar en wanneer we gaan eten bij wie, of wanneer komt wie bij ons eten, of de stress van gedichten en surprises, maar over de echte gezelligheid in één of andere hoek. Als Sinterklaas in Spanje de pepernoten, kado’s en kolen in zijn stoomboot heeft ingeladen, de stoomketel heeft gevuld met water, het vuur onder zijn stoomketel heeft opgestookt om aan zijn lange reis naar Nederland te beginnen zijn we in Nederland natuurlijk ook al druk met de voorbereidingen. Vroeger toen mijn moeder nog een modezaak in het Drentse Nietap had, en ik mijn slaapkamer boven deze winkel had, werden we rond oktober altijd weer gewezen op de naderende feestdagen. Vanaf mijn slaapkamer liep namelijk een staalkabel naar de andere kant van de straat waar ieder jaar weer de

Het is alweer heel wat jaren geleden dat ik mijn eerste navigatie in de auto kreeg. Een VDO, de opvolger van het merk Carin. Traag, kaarten die niet altijd klopten en na een update waren er soms straten verdwenen, maar wat een uitkomst! Niet meer bij de stadsinformatie stoppen om de stadskaart te bestuderen, of met het beroemde shell stratenboek onhandig op schoot analoog navigeren door een onbekende stad. Het was ook de tijd dat mensen niet zo schrokken als je ze aansprak op straat om te vragen of ze die ene straat wisten en als je dan te ver van je bestemming was hoorde je steevast: “en als je dan bij “die” straat bent, moet je daar maar weer even verder vragen” Heerlijk…. En dan de vakanties naar het zuiden, altijd even de routekaarten bij de ANWB halen, in een klein notitieboekje even wat punten van de route opschrijven, en Bianca die altijd waanzinnig kon kaartlezen om ons tijdig om te leiden als we op de nationale zenders in het buitenland toevallig een lange file hadden