Is jullie Piet al geweest?

Sinterklaas is weer in het land en allemaal zijn we op wat voor manier dan ook druk met de aanvang van de donkerste en misschien wel de meest gezellige maand van het jaar. Ik heb het dan niet over de kerststress met de verdeling van waar en wanneer we gaan eten bij wie, of wanneer komt wie bij ons eten, of de stress van gedichten en surprises, maar over de echte gezelligheid in één of andere hoek.

Als Sinterklaas in Spanje de pepernoten, kado’s en kolen in zijn stoomboot heeft ingeladen, de stoomketel heeft gevuld met water, het vuur onder zijn stoomketel heeft opgestookt om aan zijn lange reis naar Nederland te beginnen zijn we in Nederland natuurlijk ook al druk met de voorbereidingen. Vroeger toen mijn moeder nog een modezaak in het Drentse Nietap had, en ik mijn slaapkamer boven deze winkel had, werden we rond oktober altijd weer gewezen op de naderende feestdagen.

Vanaf mijn slaapkamer liep namelijk een staalkabel naar de andere kant van de straat waar ieder jaar weer de feestverlichting aan werd gehangen. Wielsma feestverlichting uit Leek kwam dan weer de fraaie vormen ophangen en via het raam van mijn slaapkamer kwam altijd de stroomkabel naar binnen die weer werd voorzien van een tijdklok.

De eigenaar in die tijd was Piet Wielsma. Ik wist niet beter of oom Piet, zoals ik hem altijd noemde, maakte deel uit van ons leven. Het eerste wat ik mij herinnerde was dat hij een winkel had met wit- en bruingoed en ook nog een platenafdeling. Als we dan vanaf het Leekstermeer weer naar huis reden, wij woonden toen nog in Dokkum, gebeurde het regelmatig dat we daar even langs gingen. Regelmatig kreeg ik dan ook een singeltje uit de top 40 mee van hem…

Oom Piet kwam ook op mijn verjaardag toen wij nog in Dokkum woonden. Hij had dan eigenlijk nooit een kadootje bij zich, maar nam mij altijd mee naar speelgoedzaak van Houten die in het centrum van Dokkum was. Meestal had oom Piet wel gepolst wat er op mijn verlanglijstje stond, en na de koffie met gebak nam hij mij mee naar het centrum waar ik dan mijn kado kreeg. Ik kan mij twee kado’s nog heel goed herinneren, een elektrische racebaan en ook een echte stoommachine van het merk Wilesco.

Die stoommachine heb ik nog steeds, geweldig hoe je met wat water en blokjes esbit, een soort aanmaakblokjes die in een houder onder ketel geplaatst werd, het vuur kon opstoken onder de ketel. Als het water dan het kookpunt had bereikt dan kon je boven op de ketel een stoomfluit laten fluiten, maar nog mooier was het vliegwiel die dan ging draaien. Dat vliegwiel koppelde je dan aan bijvoorbeeld een miniatuur zaagmachine, waarmee je werkelijk kleine reepjes hout kon zagen…

Een paar jaar geleden werd ik aangenaam verrast toen ik zag dat bij ons in Veenendaal de feestverlichting werd opgehangen door Wielsma verlichting...  Op de bestelwagen van Wielsma Verlichting stond zelfs nog steeds hetzelfde bekende logo van oom Piet. Ik weet niet of Wielsma Verlichting nog steeds de verlichting hier in Veenendaal verzorgd, maar elk jaar als ik nu bij ons door het centrum loop moet ik toch wel even weer denken aan die tijd. Oom Piet leeft al lang niet meer, maar z’n feestverlichting houdt de herinnering levend… Ik denk dat ik nog maar een keer de stoommachine ga opstarten…

Eén van de singeltjes die ik een keer van hem had gekregen was van ELO, shine a little love..

Goed weekend!!