Vakantiestress, of toch niet...

Hoewel wij alweer langer terug zijn van vakantie dan dat onze vakantie daadwerkelijk heeft geduurd, zie ik in mijn omgeving dat de vakantie-gekte nu pas echt begint los te barsten. Vele berichtjes en mooie foto’s op social media, minder files op de A12 tussen Maarssen en Vinkeveen, verlaten huizen met tijdklokken die trouw op dezelfde momenten de net iets te felle lamp in de woonkamer laten ontbranden, post die al twee dagen uit een brievenbus steekt die ik dan tijdens het uitlaten van onze bejaarde teckel Joop maar weer even helemaal door de bus duw… 

Terwijl ik de kakzak van Joop vul, zwaai ik nog net even naar de buren van een straat achter ons, die met 2 kinderen op de achterbank, een caravan en een bagagebak op de in zijn kont hangende Japanse bolide aan hun zo lang gekoesterde reis van 1700 kilometer beginnen, om op plaats van bestemming te beginnen aan hun welverdiende vakantie met scottelbraai met verbrand eten, toiletrol onder de arm, lange rijen voor de douches, te drukke zwembaden met handdoeken op niet gebruikte ligbedden, leeglopende luchtbedden, gezellig met de buren bij het toiletgebouw de afwas doen, en natuurlijk de mini droogmolen voor de met passie gedane handwas met koud water…

Sinds een jaar is de A9 bij Badhoevedorp verplaatst, en voor één van mijn opdrachtgevers moet ik nog weleens naar Lijnden, en door de verplaatsing van de A9 verlaat je tegenwoordig Lijnden via een behoorlijk taluut met verkeerslichten. Op het taluut vanuit Lijnden in de richting van de A9 richting Amsterdam is dan goed te zien dat op Schiphol de vakantiedrukte is toegenomen. Ik telde snel al iets van 6 passagiersvliegtuigen van allerlei maatschappijen die als geduldige husky’s in een rij achter elkaar stonden te wachten om toestemming te krijgen om netjes één voor één Nederland te verlaten via de polderbaan als ik het goed heb… Een klein rekensommetje vertelt mij dat er in die 6 toestellen dan ongeveer ergens tussen de 1000 en 1600 passagiers al een paar uur in de weer zijn met wachten om het luchtruim in te gaan. Moet je je eens voorstellen dat al die mensen in de uren ervoor allemaal druk geweest zijn met ongeveer hetzelfde ritueel; koffers pakken, maar dan vooral wat neem ik wel en niet mee met misschien wel 1000 tot 1600 ongeveer dezelfde discussies, 1000 tot 1600 mensen die hun koffers hebben gewogen, met ook weer 1000 tot 1600 keer de opluchting dat de koffers niet te zwaar zijn, of juist het gemopper dat er toch minder bagage mee moet, 1000 tot 1600 keer de vraag of ze hun paspoort wel bij zich hebben, net als de tickets, 1000 tot 1600 keer vaak op het horloge gekeken of de taxi of de lieve ouders of schoonouders er al aankomen, want de tijd begint toch wel te dringen om naar Schiphol te gaan, en dan nog een deel die in meer of mindere mate wat gespannen zijn omdat vliegen toch ook niet tot de meest favoriete bezigheden behoort en daardoor een korter lontje hebben en de kinderen het weer moeten ontgelden omdat ze het wachten toch al zat zijn en daardoor lekker onschuldig aan het klieren zijn :-)

Toch is het ook weer heerlijk dat de hele buurt zo’n beetje op hetzelfde moment op vakantie gaat; minder gejengel van kinderen, opgevoerde brommers, blaffende honden en ongeduldige vaders die zich net niet konden inhouden om de toon van hun stem te verheffen omdat de grens van hun tolerantie was bereikt… Niet dat we een onrustige buurt hebben, maar het verschil is duidelijk te merken, heerlijk ;-)

Vanavond zit ik heerlijk rustig in de tuin deze blog te schrijven, terwijl ik op de achtergrond twee duifjes hoor waarvan het mannetje behoorlijk last heeft van de warmte en wat verkoeling zoekt bij het vrouwtje die daar duidelijk niet van gediend is. Of die merel die op de rand van ons dak het hoogste lied zingt, die ik dan weer probeer te beantwoorden met mijn gefluit om vervolgens een verontwaardigde blik te krijgen of ik wel goed bij mijn hoofd ben. En dan nog het musje dat brutaal, maar met een uiterste precisie van wantrouwen probeert een gevallen stukje stokbrood te pakken. 

Over minder dan een half uur gaat echt de zon onder, staat de opbrengst van onze zonnepanelen voor vandaag weer op 0 watt en wordt het tijd om ook maar eens naar bed te gaan, morgenochtend gaat weer op tijd de wekker voor weer een heerlijk dagje werken…zonder files... hoop ik :-)

Oh ja, ik zal ’s avonds extra waakzaam zijn voor de buurt...

En als muziek hoort hier natuurlijk Holiday van Madonna bij…

Fijne vakantie allemaal!

Groetjes Jacques