Paging Dr. Beat

Het is alweer ruim 2 jaar geleden dat ik samen met Bianca met loeiende sirenes vanaf de hockeyclub in Wageningen naar het UMCU werd vervoerd. Bianca, naar later bleek vechtend voor haar leven na haar SAB, en ik die dat totaal nog niet vermoedde vanuit de passagierskant voorin de ambulance. Ik had op een gegeven moment wel door dat rijdend met zwaailicht en sirenes en met 160 km/u over de A12 richting Utrecht dat enige haast wel geboden was. 
Omdat ik niet door had dat het ernstig was met Bianca, was ik wel zo nuchter om te observeren hoe behendig en zelfverzekerd de chauffeur reageerde op het overige verkeer. Nu was het ook niet heel erg druk op de weg, en op een paar inschattingsfoutjes van het overige verkeer na reden we ruim binnen het half uur naar Utrecht. Ik heb het met de chauffeur ook nog over gehad dat je soms ook wel verrast wordt door een hulpdienst met alle toeters en bellen, en dat je dan eigenlijk heel snel wilt handelen om te zorgen voor een veilige doorgang van de hulpdiensten, maar je soms niet weet of je het de hulpdiensten nu wel zo gemakkelijk hebt gemaakt met je keuze van het laten passeren….

Ik ben al jaren groot fan van de app Flitsmeister. Keurig op tijd word je gewaarschuwd voor snelheidscontroles en andere obstakels op je route. Niet meer zo zenuwachtig als de vroegere en inmiddels verboden stinger, maar ruim van te voren een beschaafd instelbaar waarschuwingssignaal. Tegenwoordig is deze app ook uitgebreid met een waarschuwing als er een ambulance in de buurt is. Het hele scherm van mijn IPhone kleurt dan oranje en er klinkt een geluidssignaal als van een ambulance, en met het pijltje onderop het scherm kun je ook nog inschatten vanuit welke richting de ambulance komt. Het is niet altijd gezegd dat de ambulance ook daadwerkelijk bij je in de buurt komt, maar deze melding maakt je wel alert en je kijkt wel alvast naar eventuele uitwijkmogelijkheden. Ik heb afgelopen week 2 keer een melding gehad waarin ik blij was dat ruim van te voren werd gewaarschuwd.

Sinds ik zelf heb beleefd om in een ambulance te zitten, raakt het mij tegenwoordig wel sneller wanneer ik een ambulance zie rijden met zwaailicht en sirene, er is toch op dat moment weer iemand in nood wat weer het nodige aan verdriet bij de betrokkenen oplevert…

Dit was niet zo bij Gloria Estefan…

Goed weekend, en let goed op als je een hulpdienst ziet naderen. Hierbij nog een link naar de  ANWB met wat praktische tips…

Jacques












Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Reünie Burgerschool Dokkum

Afbeelding
Dan loop je na ongeveer 40 jaar weer ineens over de prachtige bolwerken van Dokkum, weliswaar zonder hond in tegenstelling tot 40 jaar geleden, want toen was dit de plek waar wij een paar keer per dag onze Duitse Staander Sacha uitlieten. De omgeving was eigenlijk onveranderd, nog steeds lagen er prachtige boten afgemeerd bij de Woudpoortbrug en de uitstraling van de huizen aan het bolwerk waren nog hetzelfde, en naar wat later bleek, sommige bewoners van toen wonen er ook nog steeds. Terwijl ik daar namelijk mijn wandelingetje deed, werd ik vanachter het raam herkend door een oud klasgenoot van de lagere school die op bezoek was in haar ouderlijk huis. Echt grappig dat ze mij zo snel herkend had... De reden dat ik hier liep was, dat ik mooi op tijd in Dokkum was aangekomen omdat we na 15 jaar weer een reünie hadden van de 6e klas van de burgerschool. Hoewel Dokkum ongeveer 200km verder is, kon ik deze dag efficiënt combineren met relatiebeheer op Ameland, hoe vervelend ;-)  I
Meer lezen

Suikerbieten met LUV bij Waldolala...

Afbeelding
Afgelopen week reed ik over de A7 in de buurt van mijn geboortegrond, toen het mij ineens opviel dat ik al weer heel wat vrachtwagens met suikerbieten had ingehaald. Eigenlijk was het mij ook al eerder opgevallen dat er langs diverse weilanden weer enorme bergen suikerbieten lagen te wachten om te worden opgehaald door de enorme vrachtwagens die ze in dit gebied altijd naar de suikerunie in Hoogkerk brengen om verwerkt te worden tot suiker. De eerste 6 jaar van mijn leven woonde ik in de stad Groningen en als ik mijn moeder mocht geloven was de stank tijdens de bietencampagne niet te harden. Als de wind dan ook nog eens verkeerd stond was het niet eens mogelijk om de was op ons balkonnetje aan de tuinbouwstraat buiten te hangen. Ik kan mij helemaal niets van die lucht herinneren, maar als ik nu nog weleens langs de suikerunie rij en zie met hoeveel kracht de rook uit de schoorstenen geperst wordt kan ik mij er wel iets bij voorstellen. Even googelen leert mij inmiddels dat er wel
Meer lezen

Heb jij toevallig een geheime zender?

Afbeelding
Mijn vader moest vroeger voor zijn werk als inkoper van een textielgroothandel altijd twee keer per jaar een week naar Zuid Duitsland om daar samen met een aantal collega's van andere bevriende groothandels inkopen te doen. Mijn moeder maakte het in die week altijd extra gezellig om het gemis te compenseren. Zo gingen we altijd samen fonduen en als grap pakte mijn moeder altijd de 4 punten van het tafellaken om de vaat in de vuilnisemmer te deponeren om vervolgens toch samen maar de afwas te doen. Als mijn vader na een week dan weer thuis kwam, was het natuurlijk altijd weer een verrassing wat voor cadeautje hij voor mij had meegenomen… Eén keer had hij een transistorradio voor mij meegenomen die zowel op stroom als met een batterij werkte en waar naast de enorme telescopische antenne ook nog een oortje werd meegeleverd. Ik kan mij nog herinneren dat mijn vader mij hiermee verraste terwijl ik al op bed lag… Ik ben toen met het oortje in mijn oor met de geluiden van toen nog Hi
Meer lezen