Een blauwtje op Valentijnsdag met Genesis...

Afgelopen week explodeerde de social media, reclamefolders, commercials op radio en tv allemaal weer massaal met reclame voor Valentijnsdag. Wat is eigenlijk de oorsprong van Valentijnsdag? Ik heb het even uitgezocht, en de oorsprong ligt al in het jaar 496, waarin Paus Gelasius 14 februari heeft uitgeroepen tot de dag van de heilige Valentijn.

In Amerika is men ooit begonnen met de nadruk te leggen op anonieme liefde en deden dit vooral uit commercieel oogpunt. Nederland en België zijn in de jaren 90 aangehaakt in dit commerciële succes. In 2007 deed 34% van de Nederlanders iets met Valentijnsdag, inmiddels ligt dit op ongeveer 25% Vooral met bloemen via Fleurop en de Chocola van Tamminga is het de ultieme manier om tijdens Valentijnsdag je onbereikbare stille liefde te verwennen.

Rond mijn 13e of 14e jaar hadden we nog geen social media, Valentijnsdag gerelateerde reclamefolders of radio- en tv commercials. Als je toen je stille onbereikbare liefde wilde verrassen moest je wel iets creatiever uit de hoek komen. Zo kreeg ik ook een keer een aan mij geadresseerde rode envelop via de ptt bij ons in de bus. Aangezien ik nog thuis woonde, mijn ouders een winkel aan huis hadden, en de postbode daarom altijd persoonlijk via de winkel de post aan mijn moeder overhandigde, om vervolgens met een enthousiaste groet weer de winkel te verlaten, kwam mijn moeder mij met een enorm prethoofd de envelop overhandigen. Uiteraard was ze enorm nieuwsgierig wie er achter dit handschrift schuil ging… Ik griste de brief uit haar handen, om vervolgens brandend van nieuwsgierigheid en met een enorm rood hoofd met deze envelop naar mijn kamer te gaan….

Een paar weken daarvoor had ik iemand bij het Leekstermeer ontmoet, en we we draaiden wat om elkaar heen, vonden elkaar wel leuk, maar daar bleef het dat weekend dan ook bij. Ik kan mij nog herinneren dat ze uit Nieuw-Roden kwam. Eenmaal op mijn kamer maakte ik de brief open en las vol ongeloof dat ze het dat weekend met mij ook wel gezellig had gevonden, en graag een keer wat met mij wilde afspreken… Nou dat was niet tegen dovemansoren gezegd, en diezelfde middag ben ik in de pen geklommen om haar te beantwoorden dat ik best wel in was voor een afspraakje. Om gelijk maar spijkers met koppen te slaan, gelijk ook maar een datum, plaats en tijd genoemd, envelop dichtgeplakt, postzegel van mijn vaders kantoor gebietst en quasi nonchalant naar de brievenbus in het dorp gelopen….

En daar stond ik te wachten op die bewuste zaterdagmiddag, maar na een kwartier wachten, nog eens 10 minuten wachten, begon mij toch een onbehaaglijk gevoel van de kleur blauw mij te bekruipen……. Ik ben weer naar huis gefietst en moest ik dit gebeuren met mijn startende puberbrein toch wel even verwerken, “stomme meiden” dacht ik nog…

Een paar dagen later was er weer een brief bij de post, ander handschrift, witte envelop, maar weer een enorm prethoofd van mijn moeder, met dit keer de vraag of ik sinds de start van mijn baardgroei soms in de smaak viel bij de dames… Ik griste weer de envelop uit haar handen, ging weer naar mijn kamer, opende ditmaal enigszins twijfelend de envelop en begon te lezen….

Nee, hè…. De dame in kwestie had mijn brief te laat gekregen om op tijd te kunnen reageren, maar het ergste was nog dat ze de eerste brief helemaal niet geschreven had. Dat was het vakkundige werk van een paar van haar vriendinnen geweest, ik was vreselijk in de maling genomen…

Of ik haar later nog ontmoet heb?  ;-)

Valentijnsdag is tegenwoordig erg commercieel geworden, niets mis mee overigens. Iedereen moet uiteindelijk doen wat hij wil met dit soort dagen. Alleen is het net een beetje als de postcodeloterij, niet meedoen wil je eigenlijk niet, stel je voor… Samen met je grote liefde afspreken dat we dit jaar geen gekke dingen doen met Valentijnsdag, en dan toch iets doen, want stel je voor dat de ander toch ook iets heeft gedaan… Eigenlijk is er niets veranderd in al die jaren, na 30 jaar nog steeds om elkaar heen draaien…

Net als dat er elk jaar wel een onbekende envelop bij de post zit, waarbij iedereen zijn kaken stijf op elkaar houdt, zou er dan toch een stille aanbidder zijn, ben in ieder geval weer benieuwd dit jaar :-)

Vandaag zie ik op Facebook dat er 11 maart een concert is bij ons in Veenendaal in de Basiliek van één van de leadzangers die Genesis heeft gekend, Ray Wilson. Hij heeft tegenwoordig een band die optredens verzorgd als Genesis Classic. Hoewel ik ben blijven hangen bij Peter Gabriel en Phil Collins als leadzangers, kwam gelijk het fantastische liefdesnummer Follow You Follow Me bij mij op… Voor Valentijnsdag :-)

Zal ik toch gaan?

Goed weekend!

Oh ja, mocht je mij nog een kaart voor Valentijn willen sturen, mijn adres is:

Verwierdelaan 5

3903 DL  VEENENDAAL