Dansles met Michael Jackson

Een aantal blogs geleden heb ik weleens verteld over de danslessen bij dansschool Heuving in de postwagen in Tolbert, samen met Willeke, en hoe heerlijk you can’t hurry love van Phil Collins opborrelt bij het denken aan deze tijd…

In 1991 ben ik ook weer op dansles gegaan, niet meer doorschuiven van je danspartner na elk liedje, maar de hele avond met dezelfde partner, mijn Bianca. Dit allemaal als voorbereiding op de openingsdans op ons voorhanden zijnde huwelijk op 13 juni. Dansschool Bolderman was elke woensdagavond het toneel van bloed zweet en tranen… hoewel tranen, het waren altijd hele gezellige avonden en zowel Bianca als ik hebben onze punten gehaald voor brons bij het afdansen en hebben stralend de dans geopend op onze bruiloft. Alleen hebben we ons vanavond suf zitten piekeren op welk nummer dat geweest is, maar we hebben allebei echt geen idee meer… Wel dat het een fantastische avond was, we verder heerlijk gedanst hebben, en als ik achterom kijk, ik mij verbaas dat het al bijna weer 26 jaar geleden is…

Bij ons in de straat zijn we met een aantal gezellige buren waar we in het verleden best wat leuke dingen mee hebben georganiseerd. Zo hebben we met een aantal buurmannen in 4 dagen ons Golf Vaardigheid Bewijs gehaald. In 4 dagen je GVB, kan dat? Nou eigenlijk niet, maar we hebben allemaal het felbegeerde papiertje op zak, maar golfen konden we niet :-) Was wel hilarisch in die tijd om te vertellen, omdat velen al lang les hadden, van hun pro nog niet voor hun examen mochten, maar wij triomfantelijk met het GVB naar de golfbaan gingen…

Of die keer dat we met een paar mannen een Bavaria zeiljacht hadden gehuurd met de bedoeling lekker te gaan zeilen over het IJsselmeer. De dag van vertrek was de wind echter dermate hard dat we eerst maar binnendoor vanuit Lemmer naar Langweer zijn gevaren, daar flink feest hebben gevierd, om de volgende dag met een heerlijke windkracht 6 over het IJsselmeer te zeilen.

Dan zijn we ook nog een keer met een groep gaan wandelen in Zwitserland, ook erg gezellig, vooral als we weer terugkwamen na een flinke tocht door de bergen. Nu ik het er zo over heb, wordt het eigenlijk wel weer eens tijd om een uitje met de mannen te organiseren, ben benieuwd wie het gaat oppakken :-)

Ook zijn we een keer met een aantal buren weer eens op dansles gegaan, zomaar zonder speciaal doel, maar gewoon een avondje ontspanning bij dansschool Ruitenbeek. Met z’n allen op de fiets, dansen, drankje, en soms een kroketje bij de snackbar op de hoek. We waren wel een groepje met enige gepaste baldadigheid, maar dat gaf ook wel de sfeer voor die avond. Zo dansten we voor de pauze altijd ballroom, en na de pauze kwam het Latin en de Jive. Zo hadden we als mannen een keer allemaal een overhemd aan voor de pauze, maar daaronder een zwart t-shirt. In de pauze ging dan het overhemd uit om met losse heupbewegingen in zwart t-shirt verder te dansen. Eén keer hadden we na de pauze zelfs allemaal een letter L van Les op onze rug geplakt, ik zie nog dat hoofd van Ruitenbeek… :-)

Bij Ruitenbeek heb ik het echter wel volgehouden om na brons verder te gaan voor zilver. Voor Bianca was dit de ultieme ontspanning, maar voor mij was de ontspanning eraf. Eén rondje dansvloer was ook één figuur, en dan weer opnieuw. Ineens was dansen topsport geworden waarbij je ook nog eens flink moest nadenken, en wel een hele ronde lang… Voor goud zijn we niet meer gegaan…

Een quickstep gaat overigens nog steeds lekker soepel, en zelfs de hoekdraai ga ik niet uit de weg, zeker als ik weer herinnerd wordt aan “they don’t care about us” van Michael Jackson.

Overigens was dit nummer ook een keer de inspiratie voor een foto van een groep hangjongeren, waarvan een flinke afmeting bij bureau jeugdzorg hangt. Wie herkennen jullie nog?

Goed weekend!

Groetjes Jacques