Keuzestress, met lange tenen en korte lontjes

Heb je net je lijstje klaar voor de top2000 komt er toch weer een nummer voorbij die eigenlijk ook wel op je lijstje had kunnen staan. Wat is dat toch voor magie die top2000? Er zijn meer radiostations die enorme lijsten “aller tijden” uitzenden, toch luister ik er zelden naar… Is het de tijd van het jaar en de aanloop naar oudejaarsavond en de magie van kerst?  Voor mij in elk geval wel, eigenlijk geeft de top2000 hetzelfde gevoel als de kerstfilms van Disney en is onlosmakelijk verbonden met het gevoel van een leuke tijd van het jaar… 

Tenminste voor veel mensen onder ons dan. De tijd dat de dagen korter worden is voor veel mensen ook de reden om bewust of onbewust last te krijgen van een korter lontje of hele lange tenen. Of het nu de huisbaas en zijn vrienden zijn die enorm geïrriteerd raken bij de vraag of de huur niet te hoog is, of die automobilist die je over het hoofd had gezien, en die dan met veel intensief gebarentaal zijn ongenoegen uit, of een relatie die op hogen poten zijn klacht uit, maar wat met een vriendelijk gebaar in één vloeiende beweging opgelost kan worden, het hoort er allemaal bij :-) Dan hebben we het natuurlijk nog niet gehad over de mensen die juist rond deze tijd overmand worden door een onbestemd gevoel, en geen andere weg voor hun problemen kunnen vinden dan min of meer vrijwillig uit het leven te stappen… pfff 

Ik zelf geniet dus altijd van deze tijd, kaarsjes aan, kerstboom optuigen, herinneringen ophalen, gedichten maken, en genieten van wat je allemaal wel kan en wel hebt. Afgelopen week bijvoorbeeld bereikte mij geheel onverwacht het bericht dat iemand van ons platform hersenaurysma zelf getroffen was door een Sub Arachnoïdale Bloeding. Gelukkig lijkt het zeer snel voorspoedig te gaan, krijgen we alweer mailtjes en appjes, maar bracht dit gebeuren ons wel weer even terug naar 18 oktober vorig jaar toen Bianca ook werd geveld door een SAB. Met Bianca gaat het op zich ook redelijk, al worstelt ze nog elke dag met de beperkingen van prikkels en vermoeidheid… voor mij in ieder geval weer een extra reden om te genieten van deze mooie tijd van het jaar… Maar goed, op 21 december hebben we weer de kortste dag van het jaar, het begin van de meteorologische winter, maar voor mij altijd weer het keerpunt richting het voorjaar :-)

Vanmiddag kwam ik uit Amsterdam gereden, gezellig radio 2 aan, en vandaag extra gezellig omdat het de laatste stemdag voor de top2000 is. Fantastisch hoe iedereen keuze-stress heeft bij het zoeken naar de ideale lijst. 

Hoewel ik Lee Towers niet snel in mijn lijstje zal zetten, kwam vanmiddag “you’ll never walk alone” voorbij, toch een nummer waar je misschien wel wat kracht uit kan halen als je denkt dat je overal alleen voor staat rond deze tijd van het jaar… In ieder geval, ik heb Lee Towers een paar keer mogen meemaken voor mijn werk als fotograaf, en één ontmoeting zal ik zeker niet vergeten…

…André Kuipers was in 2012 net geland vanuit de ruimte en gaf één van zijn eerste fantastische lezingen. Deze avond werd omlijst met o.a. Lee Towers en aan het einde van deze avond was het voor een aantal genodigden mogelijk om met André Kuipers op de foto te gaan en ik had de eer om deze foto’s te mogen maken. Speciaal voor deze avond hadden we een doek geregeld met een afbeelding van de ISS. Ook was er een mooie line-up geregeld zodat iedereen alles kon overzien, en iedereen aan de beurt kwam om op de foto te gaan met onze astronaut...

“Zeg, mijnheer de fotograaf” hoorde ik ineens achter mij terwijl er op mijn schouder getikt werd. Ik draaide mij om en stond oog in oog met Lee Towers, die mij vroeg of hij vast op de foto mocht met André Kuipers. Uit respect voor zijn privacy vertel ik jullie natuurlijk niet de reden waarom hij dit vroeg, maar het was zeker gegrond, en natuurlijk kon hij meteen op de foto… Overigens was dit een geweldige avond waarbij ook André Kuipers alle tijd nam voor iedereen, mij niet vergat, en aangaf dat ik af en toe ook even wat moest drinken. Een leuke ervaring en een fantastische avond. Als je overigens ooit nog de kans hebt, moet je zeker een keer deze presentatie gaan bekijken…

Alle presentaties van André Kuipers sluiten af met een time-laps opname vanuit de ruimte voorzien van het prachtige nummer Walking In The Air van Howard Blake….

Fijn weekend, en eehh tel een keer tot 10, wordt het leven zoveel leuker van :-)