Foto van een mooie dag...

Foto van een mooie dag...

Afgelopen week was ik ’s morgens al vroeg op pad voor mijn werk. Ik moest richting Friesland en had de nacht ervoor geslapen bij mijn zoon die tegenwoordig in Groningen studeert. Omdat de wifi geen bereik had op zijn kamer, de tv-kabel op 3 plekken was gesneuveld bij het “vakkundig” gelegde laminaat vond ik het wel een uitdaging om dit voor hem te regelen. Gelijk maar een netwerkkabel erbij gelegd vanaf de router aan de andere kant van het pand en 3 uur later had hij zowel bekabeld internet, wifi en HD tv met een horizon box van Ziggo. Hij en z’n kamergenoot blij dat ze nu 4 programma’s tegelijk konden opnemen en live een programma konden terugspoelen om maar niets te hoeven missen van hun favoriete sportprogramma’s. ’s avonds nog een heerlijke verse pasta gegeten bij het typisch studentenrestaurant de pastafabriek in de stoeldraaierstraat in de stad. Wat een mooie dag…

Terwijl ik via allerlei b-wegen mijn weg zocht van de stad Groningen in westelijke richting genoot ik van het typische Groningse en Friese landschap terwijl de zon haar best deed de natuur op haar mooist uit te lichten. Ook genoot ik van de typische geuren die bij dit jaargetijde horen, versterkt door de lucht die zo typisch bij dit landschap hoort ;-)

Op een gegeven moment werd ik gepakt door het mooie licht en de enorme kudde koeien tegen een horizon van een oude boerderij met daarnaast de enorme satelliet-schotels van satellietgrondstation Burum. Ik parkeerde mijn auto in een uitrit van een weiland, pakte mijn camera en schoot een paar foto’s toen er plotseling een oude auto naast mij stopte en langzaam het raampje aan de bestuurderskant opengedraaid werd.

Een vriendelijke man van ruim in de 70 vroeg wat ik aan het doen was, en voordat ik het wist stapte hij uit en begon hij vol trots te vertellen dat die koeien van zijn zoon Sietse zijn, en of het mij was opgevallen dat er twee verschillende rassen door elkaar lopen te grazen, de zwartbonte en roodbonte. Het was mij wel opgevallen, maar mij niet gerealiseerd dat het eigenlijk bijzonder was. “Het is zeker mooi voor het landschap” vertelde de gepensioneerde en nog steeds gepassioneerde boer mij. Hij vertelde dat hij al lang niet meer zelf op de even verder gelegen boerderij woonde, daar woont zijn zoon nu. Hij woont tegenwoordig in het nabijgelegen Kollum. Na het verhaal over zijn broer die geëmigreerd was naar Canada om te boeren, maar helaas twee jaar geleden was verongelukt vroeg ik de boer of hij een mailadres had, dan zou ik hem de foto sturen van de koeien. Dat wist hij zo niet, maar hij gaf wel direct uit zijn hoofd het mobiele nummer van zijn zoon Sietse. Fantastisch hoe je op een verlaten weg op de grens tussen Groningen en Friesland ineens in een prachtig gesprek kunt raken met een wildvreemde man. Hoezo stugge Noorderlingen ;-) Wat een mooie dag…

Na gedane arbeid reed ik de tweede helft weer terug naar Veenendaal en realiseerde ik mij dat ik geen wijn meer had staan. Eenmaal in Veenendaal reed ik even langs mijn favoriete wijnhandel, De Heeren van de Wijn, om wat lekkers te halen om het weekend in te luiden…

Altijd weer vriendelijk ontvangen door Govert, Wessel en Menno, die ook altijd weer even meelopen om de doosjes wijn voor je in de auto te zetten… Wat een mooie dag…

Bij deze dag hoort natuurlijk maar één nummer… Foto van een mooie dag!

Goed weekend!