Hotel California,

Hotel California,

Kennen jullie het nog van vroeger, fantastisch als iemand met een gitaar een paar bekende akkoorden kon laten horen, waarbij als de herkenning van het nummer tot iedereen doordrong er dan voorzichtig werd meegezongen?

Eigenlijk is er best veel gebeurd met de beleving van muziek. Gitaar rond het kampvuur, het vinyl als geluidsdrager, cassettebandjes, mp3 spelers, of de eerste Ipod, en nu streamen we eigenlijk alleen nog maar muziek. Ik weet ook nog dat ik mijn eerste dvd speler met dolby-surround 5.1 kocht. Een JVC met DTS. Wat een afkortingen op het gebied van muziek kwamen er ineens bij. 
Niet gewoon 2 uitstekende speakers met een enorme versterker, maar een dun dekje, 5 speakers en één wat grotere kast die voor het basgeluid zorgde. Bij sommige merken was deze zo gemaakt dat het gemakkelijk onder of achter de bank te schuiven was, maar die van mij was van een mooi design die absoluut niet verkeerd stond in het interieur.

Wat een fantastische herrie kwam er uit die speakers, vooral als je films keek die 5.1 waren opgenomen. Als we naar topgun keken tijdens een dogfight tussen de F15 straaljagers met Tom Cruise in de hoofdrol, denderden die straaljagers gewoon door de huiskamer, echt geweldig.

Ook muziek dvd’s waren fantastisch om te luisteren en natuurlijk te zien, zeker als deze dvd’s ook waren opgenomen voor dit soort geluidssystemen. Zeker de live opnamen van o.a. Fleetwood Mac waren fantastisch. Als tijdens het nummer Tusk de brassband opkwam dan klonk ook dit weer waanzinnig door de woonkamer. Het geluid van de trompetten kwamen dan eerst van achteren, maar vulden al snel de hele woonkamer. Maar ook de Eagles live op een dergelijke dvd zijn echt mooi om te horen, zeker als hotel California begon met het ritmische geroffel. Alle speakers vulden dan 1 voor 1 een instrument.

Terwijl ik dit blogje zit te schrijven zit ik buiten bij onze caravan in Friesland op een bankje met mijn laptop op schoot. En weet je waar ik naar zit te luisteren?
Naar buurman Johan, die werkelijk al de hele avond buiten zit met zijn akoestische gitaar en alleen maar dat speelt wat in hem opkomt. Ik heb intussen van een aantal nummers die ik herken de songteksten opgezocht en zit dan zachtjes mee te zingen met “a heart of gold” en “house of the rising sun”. Best leuk om je begeleid te voelen door zo’n muziekaal talent als mijn buurman, om nog maar te zwijgen over het begeleidende achtergrondkoor van de familie merel :-)

Ook Hotel California klinkt toch echt een stuk gezelliger op deze manier. Geen 5.1 dolby surround met DTS, maar gewoon met een gitaar onder de partytent, fantastisch…

Johan bedankt voor al die fantastische prive-concerten van je, morgen weer?

Goed weekend!








Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Suikerbieten met LUV bij Waldolala...

Afbeelding
Afgelopen week reed ik over de A7 in de buurt van mijn geboortegrond, toen het mij ineens opviel dat ik al weer heel wat vrachtwagens met suikerbieten had ingehaald. Eigenlijk was het mij ook al eerder opgevallen dat er langs diverse weilanden weer enorme bergen suikerbieten lagen te wachten om te worden opgehaald door de enorme vrachtwagens die ze in dit gebied altijd naar de suikerunie in Hoogkerk brengen om verwerkt te worden tot suiker. De eerste 6 jaar van mijn leven woonde ik in de stad Groningen en als ik mijn moeder mocht geloven was de stank tijdens de bietencampagne niet te harden. Als de wind dan ook nog eens verkeerd stond was het niet eens mogelijk om de was op ons balkonnetje aan de tuinbouwstraat buiten te hangen. Ik kan mij helemaal niets van die lucht herinneren, maar als ik nu nog weleens langs de suikerunie rij en zie met hoeveel kracht de rook uit de schoorstenen geperst wordt kan ik mij er wel iets bij voorstellen. Even googelen leert mij inmiddels dat er wel
Meer lezen

Reünie Burgerschool Dokkum

Afbeelding
Dan loop je na ongeveer 40 jaar weer ineens over de prachtige bolwerken van Dokkum, weliswaar zonder hond in tegenstelling tot 40 jaar geleden, want toen was dit de plek waar wij een paar keer per dag onze Duitse Staander Sacha uitlieten. De omgeving was eigenlijk onveranderd, nog steeds lagen er prachtige boten afgemeerd bij de Woudpoortbrug en de uitstraling van de huizen aan het bolwerk waren nog hetzelfde, en naar wat later bleek, sommige bewoners van toen wonen er ook nog steeds. Terwijl ik daar namelijk mijn wandelingetje deed, werd ik vanachter het raam herkend door een oud klasgenoot van de lagere school die op bezoek was in haar ouderlijk huis. Echt grappig dat ze mij zo snel herkend had... De reden dat ik hier liep was, dat ik mooi op tijd in Dokkum was aangekomen omdat we na 15 jaar weer een reünie hadden van de 6e klas van de burgerschool. Hoewel Dokkum ongeveer 200km verder is, kon ik deze dag efficiënt combineren met relatiebeheer op Ameland, hoe vervelend ;-)  I
Meer lezen

Heb jij toevallig een geheime zender?

Afbeelding
Mijn vader moest vroeger voor zijn werk als inkoper van een textielgroothandel altijd twee keer per jaar een week naar Zuid Duitsland om daar samen met een aantal collega's van andere bevriende groothandels inkopen te doen. Mijn moeder maakte het in die week altijd extra gezellig om het gemis te compenseren. Zo gingen we altijd samen fonduen en als grap pakte mijn moeder altijd de 4 punten van het tafellaken om de vaat in de vuilnisemmer te deponeren om vervolgens toch samen maar de afwas te doen. Als mijn vader na een week dan weer thuis kwam, was het natuurlijk altijd weer een verrassing wat voor cadeautje hij voor mij had meegenomen… Eén keer had hij een transistorradio voor mij meegenomen die zowel op stroom als met een batterij werkte en waar naast de enorme telescopische antenne ook nog een oortje werd meegeleverd. Ik kan mij nog herinneren dat mijn vader mij hiermee verraste terwijl ik al op bed lag… Ik ben toen met het oortje in mijn oor met de geluiden van toen nog Hi
Meer lezen