Vrijheid op het water...
Op Facebook volg ik ik meerdere zeezenders van vroeger, de “illegale” zeezenders die door een maas in de wet, toch legaal konden uitzenden vanaf de Noordzee. Wie kent ze niet, radio Veronica en Radio Caroline. Ik herinner mij nog goed dat ik op 31 augustus 1974 als 7 jarig ventje samen met mijn ouders op bezoek ging bij opa en oma in Oostwold (wk)
In het kneuterige boerderijtje zaten we met z’n allen rond een transistorradio op de middengolf-frequentie 538 te luisteren hoe Rob Out met een emotionele snik in zijn stem de laatste minuten van Veronica zat vol te praten, afgewisseld door het tikkende geluid van een klok…
Ik moet zeggen, die vrijheid om te de wereld te laten horen (later zelfs zien) wat je leuk vindt heeft mij altijd enorm geïnteresseerd . Ik weet nog goed dat mijn maatje Johannes in die tijd een fantastische FM zender had. Een stalen plaat met diodes, lampen, en andere electronica, en was daarmee in staat de weide wereld te laten horen wat hij leuk vond. Ok, het was illegaal, maar wat was dit fantastisch. Zelf kwam ik niet verder dan een zelf omgebouwde FM-Babyfoon, waarvan ik zelf de ingebouwde microfoon had vervangen door een aansluiting op mijn stereo-installatie, waardoor ik toch in staat was e.e.a. in de ether te krijgen, weliswaar met een bereik die niet verder kwam dan 500 meter, maar toch…
Eigenlijk heeft de komst van social media van iedereen die dit leuk vindt, toch ook een kleine etherpiraat gemaakt. Je kunt op hele eenvoudige wijze de hele wereld delen in wat jezelf leuk vindt. Zelfs op betrekkelijk eenvoudige wijze is het mogelijk om een radiozender te beginnen. Ik luitster dan ook regelmatig weer naar de Soulshow van Ferry Maat!
In de jaren 80 lag er bij ons op het Leekstermeer ook wel eens een vergelijkbare boot als die van Veronica, iets minder groot, maar wel met hetzelfde idee. Uitzendingen kwamen er niet vandaan, maar de boot was omgebouwd tot een discotheek. Op het dek brulde een aggregaat die de geluidsinstallatie en de lampen op de boot van stroom moesten voorzien, en binnen was het laadruim omgetoverd tot een discotheek…
Met de vraag aan mijn ouders of ik hier ’s avonds laat nog even naartoe mocht, was het antwoord van mijn vader duidelijk, ik mocht niet….
Maar goed, ik sliep altijd in een tent buiten het zicht van mijn ouders, dus toen mijn ouders dachten dat ik ging slapen, kroop ik weer de tent uit. Samen met mijn vrienden die op mij hadden gewacht gingen we met motorboten het water op om toch een gezellig feestje te vieren…
De volgende ochtend aan het ontbijt werd mij echter al snel duidelijk dat mijn nachtelijke uitstapje niet onopgemerkt was gebleven bij mijn vader….
Gelukkig bleef het bij een waarschuwing.
Of ik het daarna vaker heb gedaan?
Het gevoel van vrijheid is in elk geval nooit meer verdwenen ;-)
Hier hoort voor mij maar één nummer bij, en hoewel dit nummer onlosmakelijk is verbonden tussen de liefde van mijn beste vrienden Jan en Caroline, is dit nummer voor mij het gevoel van vrijheid…
Goed weekend! X
Reacties
Een reactie posten