Sweden, 12 points

Sweden, 12 points

Tegenwoordig is door internet alle informatie wel heel erg binnen handbereik gekomen. Of het nu recent nieuws is, of nieuws van jaren geleden, of uitzending gemist in wat voor vorm ook, films kijken via netflix, muziek luisteren via apple music of spotify, het kan niet op.

Voordat de muziek vanuit je computer kwam hadden we natuurlijk al de cd. Ik had inmiddels een aardige collectie van ongeveer 400 cd’s verzameld, maar toch staat dit in een heel schril contrast met de beschikking hebben over meer dan 3 miljoen nummers bij apple music en spotify.

Toen ik 7 jaar was hadden we thuis een zwart-wit tv, aangesloten op een buitenantenne. Misschien herinneren jullie je nog wel dat zo’n beetje elk huis in Nederland een dergelijke buitenantenne op het huis had. Vanuit Groningen konden we Nederland 1 en 2 en met een beetje geluk 3 Duitse zenders ontvangen. Met gepaste jaloezie hoorde ik weleens dat mensen die meer richting het zuiden woonden ook nog de beschikking hadden over Belgische zenders. En tv kijken was in die tijd ook nog behoorlijk afhankelijk van de atmosferische omstandigheden; hoe slechter het weer, hoe slechter het beeld.

In ons zomerhuisje aan het Leekstermeer hadden we ook een tv, een portable zonder zender-voorkeuzes, maar ook zonder een buitenantenne. De tv was voorzien van een lange telescopische antenne die afhankelijk van de zender die gekozen was gedraaid moest worden in de juiste richting, om een zo mooi mogelijk beeld te krijgen. Als de weersomstandigheden dan ook nog eens niet zo ideaal waren, dan was je op zo’n avond ook nog eens druk met het continu bijdraaien van de antenne. Wie herinnert zich niet de “sneeuw” waar we over spraken als een beeld voorzien was van een analoge ruis, die visueel werd als een soort sneeuwbui over het beeld. Het plezier in kijken werd dan aardig op de proef gesteld, maar je wist niet veel beter, en je probeerde toch het maximale eruit te halen.

TV kijken was toen echt nog beleven, en zeker niet zo vanzelfsprekend zoals het nu gaat. Als je dan ook nog eens bedenkt dat we maar 2 Nederlandse zenders hadden en de keuze in programma’s erg klein was, was tv kijken toch echt iets anders dan nu. En dan hebben we het nog niet eens over dat het opnemen van een tv programma niet eens iets was waarvan je dacht dat het zou kunnen.

Zo zaten mijn ouders en ik op 6 april 1974 in ons zomerhuisje aan het Leekstermeer ook voor de tv. Een hoogtepunt in televisieland stel ik mij zo voor, was in die tijd toch wel het euro songfestival. De beelden uit die tijd laten zien, dat er toch wel veel veranderd is met beeld en geluid en de manier hoe alles tot ons komt. Het mooie is ook dat we nu toch op een mooie snelle manier ons weer even terug kunnen wanen naar 42 jaar geleden, want de beelden hebben we nog… Hoewel, ik vertelde jullie vorige keer over de verzameling lp’s van mijn ouders die ik mee heb genomen, en daar zat ook de debuut LP van Abba nog bij… Fantastisch hoe krakend het geluid begon, toen de naald het vinyl raakte en de klanken van Abba tot mij kwamen…

Ik was even terug in 1974… Sweden 12 points..

Fijn weekend!