pfff, wat een week...

pfff…

Aan welke muziek moet je denken na zo’n week. 

Wat weer een waanzin in Brussel, ik heb er weleens eerder iets over geschreven. Hoe kun je op deze manier zo over het leven beslissen van onschuldige mensen. Helaas leert de geschiedenis ons dat dit altijd heeft bestaan in wat voor vorm dan ook, en hoewel ik graag anders wil geloven, denk ik dat de mens een hardleers volk is…

Ik herinner mij nog als de dag van gisteren toen ik 10 jaar was dat de trein bij Wijster werd gekaapt en de school in Bovensmilde. Wat de idealen van deze Molukse mensen ook waren, ook hier hebben weer onschuldige mensen onnodig geleden, en hebben in mijn geval zelfs leeftijdgenoten onnodig doodsangsten uitgestaan. Leeftijdgenoten die ’s morgens gewoon weer met een kus van pap en mam naar school gingen om o.a. te leren over hoe alles vroeger was, naar school gingen waar je je veilig voelde, waar je plezier maakte met je klasgenoten op het schoolplein, het was de normaalste zaak van de wereld… Helaas die bewuste ochtend niet…

Nu ik dit weer aan schrijven ben, krijg ik weer datzelfde onbehaaglijke gevoel als bijna 40 jaar geleden. Op school en thuis werd er natuurlijk ook over gesproken, en werden wij gerustgesteld dat dit bij ons natuurlijk niet zou gebeuren…Tja

Wat mij ook nog erg is bijgebleven is dat onze meester Kooij vertelde er bij ons in Dokkum ook Molukse mensen woonden, en dat hij had gezien hoe schuchter een Molukse moeder met een soort van schaamte haar boodschappen deed. Voorovergebogen, om maar niet te hoeven zien dat er andere mensen wellicht haar afkeurend nakeken. We kregen mee, dat het niet haar schuld was dat dit gebeurde, en dat je niet iedereen over één kam mag scheren…

In Dokkum woonden wij niet erg ver van vliegbasis Leeuwarden en waren we gewend aan het lawaai van de startfighters, die regelmatig overvlogen. Zelfs de introductie van de F16 kan ik mij nog herinneren. Een in onze driekleur gespoten F16 werd begeleid door een aantal starfighters om op 500 meter hoogte de elfstedentocht te vliegen.

Toch schrok ik enorm in de vroege ochtend van 11 juni 1977. Met een enorm kabaal en vuur zag ik de schittering door de gordijnen van 2 starfighters. De piloten ontstaken boven de bebouwde kom van Dokkum de afterburners van hun straaljagers, wat de enorme vuurzee en lawaai veroorzaakte. 

De volgende ochtend begrepen wij dat er die nacht een einde was gekomen aan de verschrikkelijke gijzeling van zowel de trein bij Wijster als de school in Bovensmilde… gelukkig

Meestal hoor ik een nummer voorbij komen en deel ik met jullie mijn herinnering, maar vandaag heb ik het omgedraaid, mede door de afschuwelijke verschrikkingen van afgelopen week. Ik heb net maar eens de lijst van de top40 erbij gepakt van 11 juni 1977. Fantastisch hoe sommige titels kunnen pakken bij de beladen dingen die ons toen zijn overkomen, en ons helaas nog steeds overkomen. Een paar voor mij wat meer onbekende nummers uit de lijst van toen waren: Don’t lose your love van de Houseband en Free van Deniece Williams. 

Het toeval wil dat ik gisteren bij mijn vader ben geweest en heerlijk heb lopen struinen op zolder en daar de zo felbegeerde platencollectie heb mogen meenemen. De nummer 1 van 11 juni 1977 zat er ook tussen, en hoewel niet toepasselijk is het voor mij wel een nummer van die tijd…

Oh ja..

“Vaak moet er iets gebeuren voordat er iets gebeurt”

“Johan Cruijff”

Fijne en vreedzame Paasdagen!