Blog Jacques Jullens

Dat ik gek op chocola ben is inmiddels wel bekend, zo ook de manier waarop ik mijn chocola altijd weet te bemachtigen. Vroeger, en nog steeds trouwens, pikte ik de chocoladeletters van de kinderen, of brak zelfs een oor van een paashaas van de kinderen af om als een doortrapte cacao-junk mijn honger naar cacao te stillen… Met de kinderen kwam ik er met een soort van spel altijd wel weer uit om mijn gedrag te compenseren. Zo heeft dat oor van de paashaas mij in de onderhandeling met Femke een hele paashaas gekost en ook al die gepikte chocoladeletters zijn in de loop van de jaren wel gecompenseerd op allerlei manieren. Het spelletje werd er ieder jaar eigenlijk wel leuker op en moest ik uiteindelijk zelf opletten voor mijn eigen voorraad chocoladeletters.. Eigenlijk gaat die liefde voor chocola ook wel terug naar echt een heel ver verleden. Als ik vroeger een kopje koffie bij mijn opa en oma ging drinken, dan kwam er altijd een afgepast stukje chocolade uit de kast, maar kreeg...

Er zijn van die bands waar je altijd warme herinneringen aan blijft houden, of dat nu komt door de tijdgeest, de klank van de muziek, of hele specifieke herinneringen aan een nummer, volgens mij kan het zelfs bij alle drie, en misschien kleeft dit warme gevoel nog wel aan veel meer dingen… In 1987 kocht ik mijn eerste cd speler, een Pioneer, bij van Dijk elektronica in Roden en bij de ernaast gelegen HURO kocht ik mijn eerste CD. Dit was Men and Woman het tweede album van Simply Red. Hun debuut LP Picture Book had ik een jaar eerder nog op het trouwe vinyl aangeschaft. Vandaag ben ik maar weer eens mijn platenkast ingedoken en zag dat ik toch 5 cd’s en een LP van ze had aangeschaft in het verleden. De laatste keer dat ik Simply Red live had gezien was ergens in 1986 in Groningen, dus zo heel gek was het niet dat ik na mijn teleurstellende pogingen om kaarten voor U2 te bemachtigen nu een poging ging wagen om kaarten voor Symphonica in Rosso met Simply Red te krijgen. Dat was v...