Blog Jacques Jullens

Op Facebook volg ik ik meerdere zeezenders van vroeger, de “illegale” zeezenders die door een maas in de wet, toch legaal konden uitzenden vanaf de Noordzee. Wie kent ze niet, radio Veronica en Radio Caroline. Ik herinner mij nog goed dat ik op 31 augustus 1974 als 7 jarig ventje samen met mijn ouders op bezoek ging bij opa en oma in Oostwold (wk) In het kneuterige boerderijtje zaten we met z’n allen rond een transistorradio op de middengolf-frequentie 538 te luisteren hoe Rob Out met een emotionele snik in zijn stem de laatste minuten van Veronica zat vol te praten, afgewisseld door het tikkende geluid van een klok…   Ik moet zeggen, die vrijheid om te de wereld te laten horen (later zelfs zien) wat je leuk vindt heeft mij altijd enorm geïnteresseerd . Ik weet nog goed dat mijn maatje Johannes  in die tijd een fantastische FM zender had. Een stalen plaat met diodes, lampen, en andere electronica, en was daarmee in staat de weide wereld te laten horen wat hij leuk von...

Tjonge, wat een weer hebben we achter de rug, een voorjaar die geen voorjaar wilde worden en een winter die maar geen winter wilde worden. Tenminste bij ons dan, want in het Noorden van t land denken ze er m.b.t. de winter er waarschijnlijk iets anders over, zeker als je een paar dagen op straat hebt kunnen schaatsen. Maar voorlopig heeft het nu wel lang geduurd met de regen en kou…. Toch heeft dat gemopper op het weer ook een keerzijde. Mijn vader zei altijd: “als je thuis blijft om het weer, kom je nooit ergens” Toen Femke en Thijs nog 2 kleine smurfjes waren stond er op een zekere dag de Efteling op de planning. De weersverwachtingen waren niet al te best voor die dag, en toen we ’s morgens wakker werden met het geluid van veel en vooral harde regen, wilde ik eigenlijk het liefst de dekens over mijn oren trekken… Maar zo positief als we altijd ingesteld zijn, stapten we in de auto en vertrokken we naar Kaatsheuvel. Met nog een klein beetje regen kwamen we aan, doken eer...